Agencja Konsultingu Rolniczego – Skuteczne Strategie i Nowoczesne Rozwiązania

W obliczu rosnącej presji związanej z ochroną środowiska i koniecznością redukcji emisji gazów cieplarnianych, firmy z sektora rolno-spożywczego coraz częściej sięgają po kredyty węglowe. Te instrumenty finansowe umożliwiają firmom kompensację swoich emisji CO2, wspierając jednocześnie inicjatywy zrównoważonego rozwoju, takie jak rolnictwo regeneratywne. W artykule omówimy, kto kupuje kredyty węglowe, jakie czynniki wpływają na ich jakość, jak wygląda model biznesowy oraz inne istotne aspekty związane z tym narzędziem.

Kto i dlaczego kupuje kredyty węglowe?

Firmy z sektora rolno-spożywczego, zwłaszcza te działające na rynkach międzynarodowych, są pod coraz większą presją regulacyjną i konsumencką, aby zmniejszać swój ślad węglowy. Kupowanie kredytów węglowych pozwala im nie tylko na kompensację emisji, ale także na budowanie wizerunku firmy odpowiedzialnej społecznie. Wiele dużych korporacji, inwestuje w kredyty węglowe, aby osiągnąć cele neutralności klimatycznej, przyczyniając się jednocześnie do zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Firmy te robią to z kilku istotnych powodów:

Regulacje prawne i wymogi rynkowe:

Presja regulacyjna: W wielu krajach firmy są zobowiązane do spełniania coraz bardziej rygorystycznych norm emisji gazów cieplarnianych. W Unii Europejskiej duże podmioty zobligowane są także do pozafinansowego raportowania działań ESG (environemnt, social, governance). Kupowanie kredytów węglowych pozwala im na kompensację części emisji, które trudno zredukować w ramach własnej działalności. W niektórych przypadkach jest to jedyny sposób na spełnienie wymagań prawnych bez konieczności drastycznych zmian operacyjnych. Różnice pomiędzy insettingiem a offsetingiem opisane są szerzej w kolejnej części artykułu.
Wymogi rynkowe: Konsumenci i inwestorzy oczekują od firm coraz większego zaangażowania w ochronę środowiska. Firmy, które mogą wykazać, że są neutralne węglowo lub redukują emisje za pomocą kredytów węglowych, budują pozytywny wizerunek, co może przekładać się na zwiększone zaufanie klientów i inwestorów.

Zarządzanie ryzykiem klimatycznym:

Ochrona przed ryzykiem operacyjnym: Zmiany klimatyczne stwarzają realne ryzyko dla działalności firm rolniczych i spożywczych, wpływając na plony, dostępność surowców i koszty produkcji. Inwestycje w kredyty węglowe, zwłaszcza te związane z projektami rolniczymi, mogą pomóc w ochronie zasobów naturalnych i poprawie odporności systemów rolniczych na zmiany klimatyczne.
Zarządzanie ryzykiem reputacyjnym: Firmy, które ignorują kwestie środowiskowe, ryzykują negatywną reakcję społeczną i medialną. Kupowanie kredytów węglowych pokazuje, że firma podejmuje odpowiedzialne kroki w kierunku zrównoważonego rozwoju, co może pomóc w zarządzaniu ryzykiem reputacyjnym.

Inwestycje w zrównoważony rozwój:

Długoterminowe korzyści: Kredyty węglowe związane z projektami rolniczymi mogą prowadzić do zwiększenia produktywności gleby, poprawy jakości agroekosystemów i wprowadzenia bardziej zrównoważonych praktyk rolniczych. Firmy mogą zatem postrzegać te inwestycje jako sposób na zabezpieczenie przyszłych zasobów i stabilności dostaw.
Kreowanie wartości dodanej: Poprzez wspieranie projektów, które generują kredyty węglowe, firmy mogą tworzyć dodatkową wartość, nie tylko poprzez sprzedaż swoich produktów, ale także poprzez wykorzystywanie kredytów jako narzędzia marketingowego, podkreślając swoje zaangażowanie w walkę z globalnym ociepleniem.

Od czego zależy jakość kredytów węglowych?

Jakość kredytów węglowych zależy od kilku kluczowych czynników. Przede wszystkim, istotna jest metodologia pomiaru i raportowania emisji, jak i sekwestracji dwutlenku węgla. Projekty muszą spełniać rygorystyczne standardy, takie jak te ustalone przez Verified Carbon Standard (VCS), aby ich kredyty były uznawane za wiarygodne. Dodatkowo, jakość kredytów jest uzależniona od rzeczywistej skuteczności w redukcji emisji, trwałości działań oraz ich dodatkowości, co oznacza, że muszą przynosić korzyści klimatyczne, które nie miałyby miejsca bez danego projektu.

Jakość kredytów węglowych jest kluczowa, aby zapewnić, że inwestycje w redukcję emisji rzeczywiście przynoszą korzyści dla klimatu i środowiska. Oto najważniejsze kryteria, które decydują o jakości kredytów węglowych:

Metodologia pomiaru i raportowania:

Dokładność pomiarów: Projekty muszą stosować uznane metody pomiaru emisji i sekwestracji węgla, które są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Verified Carbon Standard (VCS).
Spójność danych: Ważne jest, aby dane były regularnie zbierane, weryfikowane i publicznie dostępne, co zwiększa transparentność i zaufanie do projektu.

Dodatkowość (Additionality):

Korzyści klimatyczne ponad standard: Kredyty węglowe powinny reprezentować redukcję emisji, która nie miałaby miejsca bez wsparcia projektu. To znaczy, że działania finansowane z kredytów muszą wykraczać poza to, co jest wymagane prawnie lub co byłoby realizowane z powodów czysto ekonomicznych.

Trwałość efektów (Permanence):

Długoterminowe składowanie: Projekty powinny gwarantować, że usunięty z atmosfery węgiel będzie składowany przez długi czas. To oznacza unikanie sytuacji, w której węgiel może być szybko uwolniony z powrotem do atmosfery, np. przez zmianę użytkowania gruntów.

Brak podwójnego liczenia (No Double Counting):

Jednoznaczne przypisanie redukcji: Kredyty węglowe muszą być unikalne i nie mogą być jednocześnie sprzedawane lub raportowane w ramach innych systemów kredytowych. Zapewnia to, że każda tona CO2 jest kompensowana tylko raz.

Zrównoważoność środowiskowa:

Wpływ na inne aspekty środowiskowe: Projekty powinny przyczyniać się do realizacji szerszych celów środowiskowych, takich jak ochrona bioróżnorodności, oraz nie mogą negatywnie wpływać na inne elementy ekosystemu.

Te kryteria są niezbędne, aby zapewnić, że kredyty węglowe są nie tylko narzędziem finansowym, ale realnym wkładem w walkę z globalnym ociepleniem i promowaniem zrównoważonych praktyk rolniczych.

Biznes model zakupu kredytów węglowych

Proces zakupu i weryfikacji kredytów:

Identyfikacja projektów: Firmy poszukują projektów, które są zgodne z ich strategią zrównoważonego rozwoju. Projekty te muszą spełniać określone kryteria jakości, takie jak wspomniane wcześniej metodologia, dodatkowość, trwałość i brak podwójnego liczenia.
Zakup kredytów: Po wyborze odpowiedniego projektu, firmy nabywają kredyty węglowe od deweloperów projektów lub poprzez specjalistyczne platformy handlowe. Kredyty te są następnie rejestrowane w oficjalnych rejestrach, co gwarantuje ich unikalność i autentyczność.

Finansowanie projektów:

Przedsprzedaż kredytów: W niektórych przypadkach, projekty są finansowane z góry poprzez przedsprzedaż kredytów węglowych. Deweloperzy projektów uzyskują niezbędne fundusze na realizację inicjatyw, takich jak poprawa zarządzania glebą czy wprowadzenie nowych praktyk agronomicznych, które prowadzą do sekwestracji węgla.
Podział ryzyka i zysków: Model biznesowy może również obejmować podział ryzyka między firmą a deweloperem projektu. W przypadku sukcesu projektu, firma może uzyskać zysk z wyższej wartości kredytów węglowych, gdyż ceny mogą wzrosnąć w przyszłości wraz z rosnącym zapotrzebowaniem na kredyty o wysokiej jakości.

Integracja z działalnością operacyjną:

Strategiczne wykorzystanie kredytów: Firmy mogą wykorzystywać kredyty węglowe w swoich raportach dotyczących zrównoważonego rozwoju, aby wykazać neutralność węglową lub zredukowaną emisję gazów cieplarnianych. Mogą one również posłużyć jako element negocjacyjny w relacjach z partnerami handlowymi, którzy coraz częściej wymagają ekologicznych certyfikatów od swoich dostawców.

Zakup kredytów węglowych przez firmy z sektora rolno-spożywczego jest strategicznym posunięciem, które pozwala im zarządzać ryzykiem, spełniać wymagania regulacyjne, a także budować długoterminową wartość poprzez inwestowanie w zrównoważony rozwój.

Offsetting i Insetting: Różnice, Funkcjonowanie i Założenia

Offsetting – kompensacja emisji poza własnym łańcuchem wartości

Offsetting (kompensacja emisji) to proces, w którym firma równoważy swoje emisje gazów cieplarnianych poprzez inwestowanie w projekty redukujące emisje lub sekwestrujące dwutlenek węgla, które są realizowane poza jej własnym łańcuchem wartości. Działania offsetowe mogą obejmować projekty takie jak zalesianie, wytwarzanie energii odnawialnej czy poprawa zarządzania glebą w rolnictwie. Przykłady offsetingu obejmują zakup kredytów węglowych z projektów realizowanych w innych regionach lub sektorach, gdzie firma nie prowadzi bezpośredniej działalności.

Funkcjonowanie offsetingu:

Zakup kredytów węglowych: Firma kupuje kredyty węglowe od projektów certyfikowanych przez uznane standardy, takie jak Verified Carbon Standard (VCS). Każdy kredyt węglowy odpowiada jednej tonie CO2, która została zredukowana lub usunięta z atmosfery.
Kompensacja emisji: Nabyte kredyty są następnie wykorzystywane do kompensacji emisji gazów cieplarnianych, które firma generuje, np. w produkcji, transporcie czy logistyce.
Neutralność węglowa: Dzięki offsetingowi firmy mogą deklarować neutralność węglową, co oznacza, że ich całkowity wpływ na klimat jest zrównoważony przez działania kompensacyjne poza ich bezpośrednim obszarem operacyjnym.

Zalety i wyzwania offsetingu:

Zalety: Offsetting umożliwia firmom kompensację emisji, które trudno jest zredukować wewnętrznie, poprzez wspieranie globalnych inicjatyw zrównoważonego rozwoju.
Wyzwania: Krytycy offsetingu wskazują na ryzyko "greenwashingu," gdzie firmy mogą polegać na zewnętrznych projektach kompensacyjnych zamiast podejmować realne działania na rzecz redukcji emisji w swoim łańcuchu wartości.

Insetting – kompensacja emisji w ramach własnego łańcucha wartości

Insetting różni się od offsetingu tym, że projekty kompensacyjne są realizowane wewnątrz własnego łańcucha wartości firmy. Oznacza to, że firma podejmuje działania na rzecz redukcji emisji i poprawy zrównoważonego rozwoju w obszarach, które bezpośrednio wpływają na jej operacje, np. wśród swoich dostawców lub w procesach produkcyjnych. Insetting jest bardziej zintegrowany z działalnością firmy i może obejmować działania takie jak regeneracyjne rolnictwo, optymalizacja logistyki czy zrównoważone zarządzanie zasobami naturalnymi.

Funkcjonowanie insettingu:

Realizacja projektów wewnętrznych: Firma inwestuje w projekty, które redukują emisje lub sekwestrują dwutlenek węgla bezpośrednio w ramach jej własnego łańcucha dostaw. Przykładem może być wdrożenie praktyk rolnictwa węglowego w gospodarstwach dostarczających surowce do firmy.
Redukcja emisji u źródła: Projekty insettingowe skupiają się na długoterminowej redukcji emisji u źródła, co często wiąże się z poprawą efektywności operacyjnej, zmniejszeniem zużycia zasobów lub poprawą jakości produktów.
Wzrost wartości dodanej: Insetting przyczynia się do budowania bardziej zrównoważonego łańcucha dostaw, co może prowadzić do lepszych wyników finansowych, poprawy reputacji firmy oraz wzrostu lojalności konsumentów.

Zalety i wyzwania insettingu:

Zalety: Insetting wzmacnia relacje w łańcuchu dostaw, przyczynia się do rzeczywistej redukcji emisji i jest bardziej zintegrowany z celami biznesowymi firmy. Może także prowadzić do innowacji i zwiększać odporność firmy na ryzyka klimatyczne.
Wyzwania: Insetting wymaga większych zasobów, zaangażowania i długoterminowej strategii. Projekty mogą być bardziej skomplikowane do realizacji i wymagają ścisłej współpracy z partnerami w łańcuchu dostaw.

Podsumowanie różnic między offsetingiem a insettingiem

Offseting i insetting to dwa różne podejścia do kompensacji emisji gazów cieplarnianych. Offsetting polega na zewnętrznej kompensacji emisji poprzez zakup kredytów węglowych, podczas gdy insetting koncentruje się na wewnętrznych działaniach w łańcuchu dostaw firmy. Oba podejścia mają swoje zalety i wyzwania, a ich wybór zależy od strategii firmy, jej celów zrównoważonego rozwoju oraz gotowości do inwestowania w długoterminowe rozwiązania. W praktyce, wiele firm stosuje kombinację obu podejść, dążąc do maksymalizacji korzyści środowiskowych i ekonomicznych.

Zrównoważony rozwój a kredyty węglowe

Kredyty węglowe mają istotne znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju. Poprzez finansowanie inicjatyw takich jak rolnictwo węglowe, firmy mogą wspierać regenerację gleby, zwiększanie jej zawartości węgla organicznego oraz ochronę bioróżnorodności. Rolnictwo węglowe, które obejmuje praktyki takie jak uprawa roślin okrywowych, ograniczenie orki czy aplikacja nawozów organicznych, nie tylko przyczynia się do sekwestracji dwutlenku węgla, ale również poprawia jakość gleby i zwiększa odporność na zmiany klimatyczne.

Podsumowanie

Zakup kredytów węglowych przez firmy z sektora rolno-spożywczego staje się coraz bardziej powszechny, a motywacje do takich działań wykraczają poza zwykłą kompensację emisji. Jest to krok w kierunku budowania bardziej zrównoważonych systemów produkcji i przyczyniania się do globalnych wysiłków na rzecz ochrony klimatu. W miarę jak standardy regulacyjne i oczekiwania konsumentów rosną, rola kredytów węglowych będzie tylko wzrastać, stając się kluczowym elementem strategii zrównoważonego rozwoju w sektorze rolno-spożywczym.

Dlaczego firmy z sektora rolno-spożywczego kupują kredyty węglowe?